عکس یک عکاس از لحظه مرگ خود

 

عکس یک عکاس از لحظه مرگ خود، در این عکس خرسی خشمگین را مشاهده میکنید که در حال حمله به عکاسی ژاپنی به اسم Michio Hoshino میباشد، این تصویر که اکنون روبروی شما قرار دارد آخرین عکس، Michio Hoshino عکاس ژاپنی بود که در آخرین لحظات عمرش گرفته و بعد بدست همین خرس خشمگین کشته شد. او متولد 27 سپتامبر 1957 بود که این اتفاق ناگوار در 8 اگوست سال 1996 رخ داد و سایت های بیشماری این خبر و حادثه ناگوار را با اسم آخرین عکس یک عکاس در اینترنت قرار دادند.

پیشگفتار

کاوشهای باستان شناسی نشان داده که بشر عصر پارینه سنگی (Paleolithic) ، آن زمان که آماده زندگی دسته جمعی و سپس ده نشینی شد ، علاوه بر ابزار ها و سلاحهای ابتدایی - که با پاره سنگهای غیر صیقلی ساخته میشدند - بر دیوارها و سقف غار هایی کع اقامتگاه و یا پرستشگاه او بود ، نقاشی و کنده کاری میکرد. بشر ، هنگامی از نمادهای تصویری برای ایجاد ارتباط استفاده میکرد که خط را نمی شناخت . با پیدایش خط ، نه تنها استفاده از تصویر در زندگی بشر از بین نرفت ، بلکه جایگاه ویژه ای یافت. 

انسان اجتماعی ، دریافت که زبان و خط تنها وسیله ارتباط نیست چرا که برخی پیامها آنقدر عاطفی است که هیچ کلامی قادر به بیان همه محتوای آن نیست و چه بسا اقوام مختلف با زبان گوناگون تکلم میکنند و با خطهای مختلف مینویسند و به علت همین اختلافها بسادگی قادر به ارتباط با هم نیستند. اختراع عکاسی ، تحولی گسترده در راه بهره گیری از تصویر را ، به انسان قرن تکنولوژی نوید داد. عکاسی ، در مدت کوتاهی پس از اختراع آن ، بسیار سریع در گوشه گوشه زندگی بشر رخنه کرده است.

کمتر خانواده ای را میتوان یافت که به عکس و جمع آوری یادبودهای ایام خوش و گذران زندگی علاقه ای نشان ندهد و از طریق عکس آنها را ثبت نکند. عکسها در مقابل چشمان حسرت زده ما خاطرات گذشته را زنده میکنند. حوادث و اتفاقاتی که در جهان پهناور رخ داده اند ، در چهارچوب تصویر به معرض نمایش در می آیند.

ویژگیهای عکاسی و شناخت ماهیت آن به عنوان رسانه ای که جایگاههای متعددی در زمینه های مختلف یافته ، جز از طریق مطالعه این ویژگیها میسر نمیشود. 

در حقیقت ، عکاسی سه ویژگی علمی ، صنعتی و هنری دارد و باید پذیرفت که عکاسی نه تنها علم یا صنعت و هنر ، بلکه از هر یک نشانه ای بسزا دارد ، زیرا در آغاز ، عکاسی مانند یک پدیده علمی تولد یافت و قوانین علمی در پیشرفت آن موثر افتادند و سپس مانند یم صنعت رونق گرفت و آنگاه جنبه هنری یافت. به طوری که امروزه از آن در سه مرحله ی مذکور توامآ یا جداگانه بهره برداری میکنند.

در صنعت عکاسی ، میکوشند تا دستگاههای مجهزتر و مواد بهتر بسازند تا احتیاجات روز افزون بشر را مرتفع سازد و کوشش صنعتگران برای بهتر کردن آن ادامه دارد. از جنبه هنری نیز ، روزانه هزاران عکس از صحنه های مختلف تهیه میشود اما کم نیستند عکسهایی که با توجه به جنبه های زیبا شناسانه تهیه شده اند و آنها را به خاطر ارزش هنریشان مورد توجه قرار میدهند.